4 عنصر اساسی ارزش سهام

سرمایه گذاری دارای چهار عنصر اساسی است که سرمایه گذاران برای تجزیه ارزش سهام استفاده می کنند. در این مقاله ، ما چهار نسبت مالی رایج را مورد بررسی قرار می دهیم

-نسبت قیمت به ارزش دفتری (P/B)

-نسبت قیمت به سود هر سهم (P/E)

-نسبت رشد قیمت به درآمد (PEG)

-بازده سود تقسیمی (Dividend Yield)

و آنچه آنها می توانند در مورد سهام به شما بگویند. نسبت های مالی ابزارهای قدرتمندی برای کمک به جمع بندی صورت های مالی و سلامت یک شرکت است.

P/E  P/B -  PEG -  و بازده سود تقسیمی چهار معیار متداول هستند که می توانند به تجزیه ارزش و چشم انداز سهام کمک کنند.

هر نسبت منفردی به تنهایی متمرکز شده است ، بنابراین ترکیب این نسبت ها و سایر نسبت های مالی تصویر کامل تری را ارائه می دهد.

نسبت قیمت به ارزش دفتری یا بوک ولیو (P/B) :

نسبت قیمت به ارزش دفتری یا بوک ولیو (P/B) که برای افراد نیمه خالی لیوان ساخته شده است ، نشان دهنده ارزش شرکت است اگر امروز برچیده شود و به فروش برسد. دانستن این نکته مفید است زیرا بسیاری از شرکت ها در صنایع بالغ از نظر رشد دچار تزلزل می شوند ، اما همچنان می توانند بر اساس دارایی های خود ارزش خوبی داشته باشند. ارزش دفتری معمولاً شامل تجهیزات ، ساختمانها ، زمین و هر چیز دیگری است که قابل فروش است ، از جمله سهام و اوراق قرضه.

در شرکت های صرفاً مالی ، ارزش دفتری می تواند در بازار متغیر باشد زیرا این سهام تمایل دارند سبد دارایی هایی داشته باشند که ارزش آنها بالا و پایین می رود. تمایل دارند که ارزش دفتری شرکت های صنعتی بیشتر بر اساس دارایی های فیزیکی باشد ، که طبق قوانین حسابداری سال به سال استهلاک می شوند.

در هر صورت ، نسبت P/B پایین می تواند از شما محافظت کند - اما به شرطی که دقیق باشد. این بدان معناست که یک سرمایه گذار باید عمیق تر به دارایی های واقعی که نسبت را تشکیل می دهد ، نگاه کند.

P/B Ratio=Market Price per Share/Book Value per Share

نسبت قیمت به درآمد (P/E) :

نسبت قیمت به درآمد (P/E) احتمالاً از همه نسبت ها دقیق تر است. اگر افزایش ناگهانی قیمت سهام به صورت ناگهانی باشد ، نسبت P/E استیک است. یک سهم می تواند بدون افزایش سود قابل توجهی افزایش یابد ، اما نسبت P/E است که تصمیم می گیرد که آیا می تواند صعود کند یا خیر. نکته مهمی که باید به آن توجه شود این است که فقط باید نسبت P/E را در بین شرکت های صنایع و بازارهای مشابه مقایسه کرد.

دلیل این امر ساده است: نسبت P/E را می توان در نظر گرفت که اگر تغییری در تجارت ایجاد نشود ، چقدر طول می کشد تا سرمایه شما بازپرداخت شود. معامله سهام با 20 دلار برای هر سهم با درآمد 2 دلار برای هر سهم دارای نسبت P/E 10 است ، که گاهی اوقات به این معنی است که اگر هیچ تغییری ایجاد نشود ، پول خود را در 10 سال پس می دهید.

دلیل اینکه سهام نسبت P/E بالایی دارد این است که سرمایه گذاران سعی می کنند پیش بینی کنند که کدام سهام از درآمد بیشتر و بیشتر برخوردار خواهند شد. اگر یک سرمایه گذار فکر کند که هر سال سود خود را دو برابر می کند (دوره بازپرداخت را به طور قابل توجهی کوتاه می کند) ممکن است سهامی با نسبت P/E 30 بخرد. اگر این اتفاق نیفتد ، سهام به نسبت P/E معقول تری کاهش می یابد. اگر سهام بتواند سود خود را دو برابر کند ، احتمالاً با نسبت P/E بالا به معاملات خود ادامه می دهد.

P/E Ratio=Market value per share/Earnings per share​

نسبت رشد قیمت به درآمد (PEG) :

از آنجا که نسبت P/E به خودی خود کافی نیست ، بسیاری از سرمایه گذاران از نسبت قیمت به رشد درآمد (PEG) استفاده می کنند. نسبت PEG به جای صرفاً بررسی قیمت و درآمد ، نرخ رشد تاریخی سود شرکت را در بر می گیرد. این نسبت همچنین به شما می گوید که چگونه سهام شرکت A در برابر سهام شرکت B قرار می گیرد. نسبت PEG با در نظر گرفتن نسبت P/E یک شرکت و تقسیم آن بر نرخ رشد سالانه درآمد آن محاسبه می شود. هرچه ارزش نسبت PEG شما کمتر باشد ، معامله بهتری برای درآمد برآورد آینده سهام دارید.

با مقایسه دو سهام با استفاده از PEG ، می توانید ببینید چقدر برای رشد در هر مورد پرداخت می کنید. PEG 1 به این معنی است که شما شکست می خورید حتی اگر رشد مانند گذشته ادامه یابد. PEG 2 بدین معناست که شما دو برابر هزینه رشد پیش بینی شده را در مقایسه با سهمی با PEG 1 پرداخت می کنید. این گمانه زنی است زیرا هیچ تضمینی برای ادامه رشد مانند گذشته وجود ندارد.

نسبت P/E یک تصویر کلی از جایی است که یک شرکت در آن قرار دارد و نسبت PEG یک نمودار است که در آنجا قرار دارد. به رغم این اطلاعات ، سرمایه گذار باید تصمیم بگیرد که آیا به احتمال زیاد در این مسیر ادامه می دهد یا خیر.

 PEG Ratio=(Price/EPS)/EPS Growth

​

عملکرد (بازده) سود تقسیمی :

وقتی رشد سهام کند می شود همیشه داشتن پشتیبان خوب است. به همین دلیل است که سهامی که سود پرداخت میکنند برای بسیاری از سرمایه گذاران جذاب است-حتی وقتی قیمت ها کاهش می یابد . بازده سود تقسیمی نشان می دهد که چقدر از بابت پول خود دریافت می کنید. با تقسیم سود سهام سالانه سهام بر قیمت سهام ، درصدی دریافت می کنید. شما می توانید آن درصد را به عنوان سود پول خود در نظر بگیرید ، با شانس اضافی برای رشد از طریق افزایش ارزش سهام.

اگرچه روی کاغذ ساده است ، اما در مورد سود تقسیمی مواردی وجود دارد که باید به آنها توجه کنید. سودهای نامساعد یا پرداختهای معلق در گذشته به این معناست که نمی توان سود سهام تقسیم کرد. همانند آب ، سود سهام نیز می تواند جزر و مد داشته باشد ، بنابراین آگاهی از مسیری که جزر و مد پیش می رود - مانند اینکه آیا سود تقسیمی سال به سال افزایش یافته است - در تصمیم گیری برای خرید ضروری است. سود سهام نیز برحسب صنعت متفاوت است ، شرکتهای خدمات رسانی و برخی از بانکها معمولاً هزینه های زیادی را پرداخت می کنند ، در حالی که شرکتهای فناوری ، که اغلب تقریباً تمام درآمد خود را به منظور سرمایه گذاری مجدد در شرکت سرمایه گذاری می کنند و سود بسیار کمی یا بدون سود تقسیمی پرداخت می کنند.

حرف آخر :

نسبت P/E ، نسبت P/B ، نسبت PEG و بازده سود تقسیمی بسیار محدود هستند تا به تنهایی به عنوان یک معیار یک سهام به تنهایی عمل کنند. با ترکیب این روش های ارزیابی ، می توانید دید بهتری از ارزش سهام داشته باشید. هر یک از این موارد می تواند تحت تأثیر حسابداری خلاق قرار گیرد - مانند نسبتهای پیچیده تر مثل جریان نقدینگی.

همانطور که ابزارهای بیشتری را به روش های ارزیابی خود اضافه می کنید ، تشخیص مغایرت ها آسان تر می شود. این چهار نسبت اصلی ممکن است توسط هزاران معیار سفارشی تحت الشعاع قرار گیرد ، اما آنها همیشه قدم های مفیدی برای تعیین ارزش خرید سهام خواهند بود.